હુદયના કોડીયે લોહીના શબ બળે તે ગઝલ, વીરહ્, ઉજાગરા,મ્ંથનમાં ટળવળે તે ગઝલ, રમત ગઝલને સમજનારા, આવ તને સમજાવું, કશુંક છાતીમાં તુટે ને તરફડે તે ગઝલ..................... શું કરું મારા રુદનની સાબીનતી નું શું કરું ? એક પળ ખાલી હસ્યો એમાં છબી ખેંચાઈ ગઈ........ ઘણાં વરસો પછી આવ્યા છો એનો એ પુરાવો છે, જે મહેંદી હાથ ને પગ પર હતી એ કેશ પર લાગી છે............