પૂછે છે જ્યારે તું, 'હું કેવી લાગું'; એક બે ત્રણ ગણી, હું ચોખટ ભાણી ભાગું. જો કહું 'જેવા પણ છો એવા ગમો છો', તો કહે છે 'તમને પૂછવું જ નકામું'. 'સારી' કહું તો કહે, 'વખાણતાંય આવડતું નથી', ને છેડે જંગ જો ના ગમતો જવાબ હું આપું. તુ ખુલ્લે આમ કહે, મારામાં ડ્રેસિંગ સેન્સ નથી, હું ખાનગીમાં પણ એવું કહેતા ગભરાવું. તને જોઇએ એવુ, હોય સૌ નજરો તારા પર, ને ગુસ્તાખી સમજે મારી, નજર જો બિજૂ ઉઠાવું. બિજાંને તો ટોકે, ન બનતા જોરૂ ગુલામ; ને મને જાહેર માં તુ આંગળીયે નચાવું. બિજાની આ શાયરી હોત તો તુ હસી લેતી, પરાક્રમ મારું છે જાણી, દાણા-પાણી છોડાવું. હસી-મજાક માં 'દેવ', લખતાં લખી તો નાખ્યું, હવે કયામાત નો વખત વિચારી, તત-પપ થઇ જાવું