ખીલીને સોળે કળાએ ઝળહળે છે ચાંદની, કંઈ ને કંઈ બહાને ફરી તુજને અડે છે ચાંદની. વાટ થઈ વગડામાં નક્કી તું જ પથરાઈ હશે, એટલે તો ચોતરફ આ ટમટમે છે ચાંદની. ચંદ્રના અરમાન વેરાયા હશે શું સૃષ્ટિમાં? ફોજ તારાઓની લઈને નીકળે છે ચાંદની. છે ઊછીનું તેજ તોયે ઠારતું, ના બાળતું, લેણ-દેણીની રસમ ગર્વિત કરે છે ચાંદની. આ અમાવસ બારમાસી થઈ મને પીડી રહી, ચાંદ સમ તું ગઈ એ દિ’થી ક્યાં ઊગે છે ચાંદની ?! શ્વાસમા મુજ તેજનો લય થઈ ગઝલ રેલાય છે, જ્યારે-જ્યારે શબ્દને મારા અડે છે ચાંદની.