સાવ અમારી જાત અલગ છે, સૂતેલાંનાં સ્વપ્ન અલગ ને નખશિખ કવચ ધરી શું કરિયેં, અદીઠ રહીને મર્મ ભેદતા આખેઆખું ઝંઝેડી આ એ ય ભલે જાણી લેતા કે શ્વાસે શ્વાસે સુગંધ જેવું એક ઘડી અળગું નવ લાગે, ભરી સભામાં એક એમની શબ્દો એના એ જ પરંતુ |
Saturday, May 12, 2007
Posted by Maulik's Blog at 3:15 PM
Labels: રાજેન્દ્ર શુક્લ