તુંય હિંમત કમાલ રાખે છે, સૂર્ય સામે મશાલ રાખે છે. છત બધાંને તેં એક આપી છે, કેમ વચ્ચે દીવાલ રાખે છે ! એ અહીં આવે તો ખરાને દોસ્ત ! એ બધાંની ટપાલ રાખે છે. મૌન યા શબ્દ કે હો આંસુ પણ, એ ઇબાદત બહાલ રાખે છે. શક્ય છે એ મને નહીં ભૂલે ! ગાંઠ બાંધી રૂમાલ રાખે છે. રંગી દેશે તને ગઝલ એની, કાફિયામાં ગુલાલ રાખે છે !