ધારો કે એક સાંજે આપણે મળ્યાં અને આપણે હળ્યાં પણ આખા આ આયખાનું શુ ? ખુલ્લી આ આંખ અને કોરી કિતાબ એને ફરીફરી કેમ કરી વાંચશું? માનો કે હોઠ સહેજ મોરી ઊઠ્યા ને છાતીમાં મેઘધનુષ ફોરી ઊઠ્યાં પણ બળબળતી રેખાનું શું ? આકાશે આમ ક્યાંક ઝૂકી લીધું ને ફૂલોને ‘કેમ છો?’ પૂછી લીધું પણ મૂંગી આ વેદનાનું શું ? માનો કે આપણે ખાધું-પીધું અને માનો કે રાજ ! થોડું કીધુંયે રાજ, પણ ઝૂરતા આ ઓરતાનું શું ? ધારો કે રાણી ! તમે જીતી ગયાં અને ધારો કે વાયરા વીતી ગયા પણ આ માંડેલી વારતાનું શું ? જગદીશ જોષી