ધંધો ન કોઇ ગમતો, ના નોકરી ગમે છે, કે જ્યારથી, અમોને એક છોકરી ગમે છે ! એનો જ એક ચહેરો ઘૂમ્યાં કરે મગજમાં, ના ઘર મને ગમે છે, ના ઓસરી ગમે છે ! ટી શર્ટ, જીન્સ પહેરેલી, બહેનપણીઓ વચ્ચે - પંજાબી ડ્રેસ સાદો, ને ઓઢણી ગમે છે. બાબત એ ગૌણ છે કે, એમાં લખેલ શું છે, રાખે ગુલાબ જેમાં, એ ચોપડી ગમે છે. સખીઓની સંગ જ્યારે એ ખાય શીંગ ખારી, ફેંકે છે જે અદાથી, એ ફોતરી ગમે છે ! ‘નિનાદ’ લાગણીના એ કાર્ડનું કરે શું ? એને તો લાલ-લીલી કંકોતરી ગમે છે !