રસમ અહીંની જુદી, નિયમ સાવ નોખા અમારે તો શબ્દો જ કંકુ ને ચોખા હવાયેલી સળીઓ જ ભીતર ભરી છે અહીંનાં જીવન જાણે બાકસનાં ખોખાં લચ્યાં’તાં જે આંખે લીલા મોલ થઇને હવે એ જ સપનાં છે સુક્કાં મલોખાં તું તરસ્યાને આપે છે ચીતરેલાં સરવર તને ટેવ છે તો કરે કોણ ધોખા વહાવ્યા કરું આંગળીમાંથી ગંગા કે ક્યારેક જો થઇ જાય ચોખ્ખા.