માણસ રમતાં રમતાં લડી પડે ભૈ, માણસ છે; હસતાં હસતાં રડી પડે ભૈ, માણસ છે. પહાડથીયે કઠ્ઠણ મક્કમ, માણસ છે; દડદડ દડદડ દડી પડે ભૈ, માણસ છે. ચંદર ઉપર ચાલે ચપચપ, માણસ છે; ને બે ડગલે ખડી પડે ભૈ, માણસ છે. સૂર્યવંશીનો પ્રતાપ એનો, માણસ છે; ભરબપ્પોરે ઢળી પડે ભૈ, માણસ છે. પૂજાવા ઝટ થયા પાળિયા, માણસ છે; ટાણે ખોટ્યું પડી, પડે ભૈ, માણસ છે |