એક આત્મબળ અમારું દુઃખ માત્રની દવા છે, શું એમ કોઈનાય માર્યા મરી જવાના ! પીડા મહીં પણ એમ હસું છું, જાણે ગયો છે રોગ સમૂળ. કોઈ પરખંદો જ ‘ઘાયલ’ પેખશે, વેદજૂની વેદનાની વાણ છું. વલણ એકસરખું રાખું છું આશા નિરાશામાં બરાબર ભાગ લઉં છું જિંદગીના સૌ તમાશામાં સદા જીતું છું એવું કૈં નથી, હારું છું બહુધા, પણ નથી હું હારને પલટાવવા દેતો હતાશામાં વાત મારી નીકળી તો હશે, સાંભળી પાંપણો ઢળી તો હશે, મૌન પાળ્યું હશે છતાં ‘ઘાયલ’ ચીસ આંખોમાં સળવળી તો હશે. તમોને ભેટ ધરવા ભર જવાની લઇને આવ્યો છું. મજા લાંબી અને રાતો મજાની લઇને આવ્યો છું. કહો તો રોઇ દેખાડું , કહો તો ગાઇ દેખાડું નજરમાં બેઉ શકિઓ હું છાની લઇને આવ્યો છું. - અમૃત ઘાયલ