![]() અમારે તો શબ્દો જ કંકુ ને ચોખા હવાયેલી સળીઓ જ ભીતર ભરી છે અહીંના જીવન જાણે કે બાકસનાં ખોખાં લચ્યા'તા જે આંખે લીલા મોલ થઈને હવે એ જ સપનાં છે સુક્કાં મલોખાં તું તરસ્યાને આપે છે ચીતરેલાં સરવર તને ટેવ છે તો કરે કોણ ધોખા વહાવ્યા કરું આંગળીમાંથી ગંગા કે ક્યારેક જો હાથ થઈ જાય ચોખ્ખા |