યાદ કોઇની વીસરવા એક ભવ ઓછો પડે, એ અગનજ્વાળાને ઠરવા એક ભવ ઓછો પડે તું કે જેના હોઠ પર ફરિયાદ વિણ કંઇ પણ નથી, ને મને નિ:શ્વાસ ભરવા એક ભવ ઓછો પડે. રૂપ છે નમણી પ્રતિભા હાય ! કિન્તુ દબદબો ! ફૂલ પણ એકાદ ધરવા એક ભવ ઓછો પડે. દૂર હરદમ દૂર ઓ મન ! ધર્મના ભેદો થકી, એ વમળમાથી ઉગરવા એક ભવ ઓછો પડે. આચમન એનું મળે તો પણ ‘મુસાફિર’ ધન્યતા, આ ગઝલ-સિન્ધુને તરવા એક ભવ ઓછો પડે.