લોકો જ્યારે રોવે ત્યારે શ્વાસ કરી બંધ ગુફામાં પુરાઇ રે'વું મને ના પસંદ; દીન હીનના પડે પોકારો પડછંદ તે સમે કરી રહું આ કર્ણ કેમ બંધ ? એવું સંતપણું મને કો'દી ના પસંદ જેને નહીં દેશનો કે સૃષ્ટિનો સંબંધ; દેશની ગુલામી દુઃખ સૃષ્ટિના કલંક જોવાં છતાં જેનામાં ના કરુણાની ગંધ ! સૃષ્ટિમાં છે દુઃખ, નથી પ્રજ્ઞવેશે પંથ, ત્યાં લગી શેં નીંદ મને, કેમ વળે જંપ; કિન્તુ તો ઉતાવળે કરી કરું શું જંગ, સાધનાની શક્તિ મારે પામવી અનંત. સૃષ્ટિ સારુ સાધના હશે મારી અખંડ, પામશે સાફલ્ય બની સાધના જ્વલંત; તું ય મારી સાથે રે'જે યજ્ઞમાં અનંત ! સૃષ્ટિ ના જોઇ શકાયે કેમ કરી બંધ !