એક એવું ઘર મળે આ વિશ્ર્વમાં, જ્યાં કશા કારણ વિના પણ જઈ શકું. એક એવું આંગણું કે જયાં મને; કોઈ પણ કારણ વગર શૈશવ મળે! એક બસ એક જ મળે એવું નગર; ગમે ત્યારે અજાણ્યો થઈ શકું; ‘કેમ છો ?’ એવું ય ના ક્હેવું પડે; સાથ એવો પંથમાં ભવભવ મળે! એ એવી હોય મહેફિલ જ્યાં મને, કોઈ બોલાવે નહિ ને જઈ શકું! એક ટહુકામાં જ આ રૂંવે રૂંવે, પાનખરનાં આગમનનો રવ મળે! તો ય તે ના રંજ કૈં મનમાં રહે- અહીંથી ઊભો થાઉં ને મ્રુત્યું મળે… - માધવ રામાનુજ