મારી કોઈ ડાળખીમાં પાંદડા નથી મને પાનખરની બીક ના બતાવો ! પંખી સહિત હવા ચાતરીને જાય એવું અષાઢી દિવસોમાં લાગે, આંબાનું સાવ ભલે લાકડું કહેવાઉં પણ મારામાં ઝાડ હજી જાગે. માળામાં ગોઠવેલી સળી હું નથી મને વીજળીની બીક ના બતાવો ! એકે ડાળીથી હવે ઝીલ્યો ન જાય કોઈ રાતી કીડીનોય ભાર ! એક પછી એક ડાળ ખરતી જોઉં ને થાય પડવાને છે કેટલી વાર ? હું બરફમાં ગોઠવેલું પાણી નથી મને સૂરજની બીક ના બતાવો !