વાતોની કુંજગલી વાતે વાતે તને વાંકું પડ્યું : ને મેં વાતોની કુંજગલી છોડી દીધી. શબ્દોને પંથ કોણ કોને નડ્યું ? મેં તો વાતોની કુંજગલી છોડી દીધી. આંખોમાં વાદળાં ને શ્વાસોમાં વાયરા: પણ અડકો તો ભોમ સાવ કોરી: તારા તે કાન લગી આવી ઢોળાઈ ગઈ હોઠ સમી અમરત કટોરી. પંખીની પાંખમહીં પીંછું રડ્યું: ને મેં વાતોની કુંજગલી છોડી દીધી. હવે ખળખળતાં ટળટળતાં અંધાર્યા જળ કે અણધાર્યો તૂટી પડ્યો સેતૂ: પાસે રહીને મને લાગે છે કેમ હવે કેટલાય જનમોનું છેટું! મારાં સપનાંને વેદનાનું વૈકુંઠ જડ્યું: ને મેં વાતોની કુંજગલી છોડી દીધી. - જગદીશ જોષી